92. Bir dürr-i yetîmem ki görmedi beni umman

Bir dürr-i yetîmem ki görmedi beni umman,

Bir katreyem illâ ki ummâna benim umman.

Gel mevc-i acâyib gör, deryâyı nihan gözle,

Zî bahr-i nihâyet katrede olur pinhan.

Okuyamadı mevzun Leylî adını Mecnun,

Hem Leyli idim anda, hem Mecnun idim hayran

Bu âlem-i kesrette sen Yûsuf-u ben Yakub,

O alem-i vahdette ne Yûsuf u ne Kenan.

Dem vurmaz idi Mansur tevhid-i Enel Hak'tan,

Aşk dârına dost zülfü asmıştı beni üryan.

Adım Yunus olduğu bû cisim belâsıdır,

Âdım sorar olursan sultâna benim sultan.