117. Bu cihana gelmeden maşuk ile bir idim

Bu cihana gelmeden maşuk ile bir idim,

"Kul huvallah" sıfatlı bir bi-nişan nur idim.

O dem ki dirlik idi, Hakk ile birlik idi,

O payansız devirde ne Musa, ne Tur idim.

Bile idim hazrette, o bi kıyas kudrette,

Ne şerikim var idi, ne kimseyle yâr idim.

Yer gök yaratılmadan, kalu bela denmeden,

Levh kalem çalınmadan Mirac’ta kadir idim.

Nice kez geldim gittim, tellim suret yarattım,

Bu şimdiki surette Yunus olup dûr idim.