118. Bu dem yüzüm süreduram

Bu dem yüzüm süreduram, her dem ayım yeni doğar.

Her dem bayramdurur bana, yazım, kışım yenibahar.

Benim ayım ışığına, Bulutlar gölge kılmaya.

Hiç gedilmez doluluğu, Nûru yerden göğe ağar.

Onun nûrı karanlığı, sürer gönül hücresinden

Pes karanlık nur ile, bir hücreye ne sığar.

Ben ayımı yerde gördüm, ne isterim gökyüzünde.

Benüm yüzüm yerde gerek, bana rahmet yerden yağar.

Sözüm ay gün için değil, Sevenlere bir söz yeter.

Sevdiğim söylemez isem, sevmek derdi beni boğar.

N'ola Yunus sevdi ise, çoktur seni seviciler.

Sevenleri göyer dedi, onun için boyun eğer.