149. Çarh-ı felek yok idi

Çarh-ı felek yok idi, Canlarımız var iken,

Biz o vaktin dost idik, Azrail ağyar iken.

Nice yıllar biz onda, Cem idik can kanında.

Hakikat aleminde, Marifet söyler iken.

Çalap aşkı candaydı, bu bilişik ondaydı.

Adem Havva kandaydı, biz onunla yâr iken.

Dün geldi safi Adem, dünyaya bastı kadem.

İblis aldadı o dem, uçmakta gezer iken.

O vakit biz uçardık, cevlan vurup göçerdik.

Nurdan şarap içerdik, Hak bizi toylar iken.

Canlar onda bilişti, o dem gönül alıştı.

Alem halkı karıştı, Denizler kaynar iken.

Şükür bu deme geldik, dostları burda bulduk.

Tuz ekmek bile yedik, aşk demin oynar iken.

Ne oğul vardı, ne kız, Vahid idik onda biz.

Komşu idik cümlemiz, Nur dağın yaylar iken.

Ne gök var idi, ne yer, ne zeber ve ne de zir.

Yunus dosttan haber ver, aşk ile göyner iken.