180. Dosttan haber sorar isen

Dosttan haber sorar isen, güzâf değildir dost işi,

Belli bilin hiç nesnedir, bu cihânda dostsuz kişi

Her kim ki dost yüzün göre, dost diye canını vere.

Ol vaktın ol dosta ere, unuta cümle teşvişi.

Kim yol bulısardır ona, ol kağırır ondan yana.

Devlet erdi ondan bana, hacet değil hümâ kuşu.

Dost işi aceb işdürür, Can denize dalmışdurur.

Cansızlara bir düştürür, gel yorasın sen bu düşü

Dost aşkından âlem doldu, her bir âşık ondan oldu.

Aşksız biten çiçek soldu, aşk iledir dostluk hoşu.

Nice diyeyim ben onu, kabûl etmez yüz bin canı

Ona layık kıymet hani, yoktur onun deni tuşu

Aşkı süre âşık gerek, ne olısar aşktan yeğrek

Aşktır yere göğe direk, Kalanı hep söz öküşü

Yunus imdi sen ben iken, âşıklara ne sen ne ben.

Yokluktamış dostu seven, komaz ayrıksı bakışı.