197. Ey aşk delisi olan, ne kaldın perâkende

Ey aşk delisi olan, ne kaldın perâkende?

O seni deli kılan yine sendedir sende.

Dünya ahiret ol Hak, yer gök doludur mutlak,

Hiç gözlere görünmez, kim bilir ne nişanda?

Ger meyhaneye vardım, onsuz yer görmedim,

Yine ona sataştım, girdim ise külhanda.

Her kim aradı cismin, cisminde buldu hasmın,

Ne dünya ahret ona, ne assı ne ziyanda.

Bir nicesine kaç der, bir nicesine tut der,

Kaçanla bile kaçar, bile durur duranda.

Bir nice kullarını giriftar eden odur,

Medet edip erişen odur yine zindanda.

Derler ki: Miskin Yunus, niçin deli oldun sen?

Ne akl-u fehim kalsın işbu sırrı duyanda.