263. Hani bana sabr-u karar, senin sözünü dinleyem

Hani bana sabr-u karar, senin sözünü dinleyem?

Hani bana akl-u bili, duyubanı seni sevem?

Hani bana havsala ki halimi bilmeyeler,

Hani bana zor-u kuvvet ki senin aşkına doyam.

Canım seni seveliden benim halim hale döner,

Hani bana usul-i din, ilmin edebin bekleyem.

İzzet-ü erkan eyi ad, aşk yoluna noksan durur,

Ben n'iderim iyi adı, çün terbiyet aşktan yerem.

Gerçek sana aşık isem, arlanmaklık n'emdir benim?

Şükrane canımı verem, ger melamet donun giyem.

Zühd-ü taat usul-i din aşk haddinden taşra durur,

Nisbet değildürür bana secde vü rükut'u kıyam.

Dost sureti gözgüdürür, bakan kendi yüzün görür,

Gelsin o kendüsüz gelen, ben razımı ona derem.

Can gözüyle bakar görür Yunus gözüyle gördüğün,

Yoksa yaban gözü ile kimesneye ne söyleyem?