270. Hiç bilmezem keşik kimin
Hiç bilmezem keşik kimin, aramızda gezer ölüm.
Halkı bostan edinmiştir, dilediğin üzer ölüm
Bir nicenin belin büker, bir nicenin mülkün yıkar.
Bir nicenin yaşın döker, var gücünü ezer ölüm.
Birinin alır kardeşin, Revan döker gözü yaşın.
Hiç onarmaz bağrı başın, habersizin gelir ölüm
Yiğidi koca olunca, komaz kendini bilince.
Birini koyup gelince, gözlerini süzer ölüm.
