291. İşitin ey ulu kişi
İşitin ey ulu kişi, size benim haberim var.
Zihî devlet benim bugün, kim şunun gibi yârım var.
Yürür isem önümdesin, söyler isem dilimdesin.
Oturursam yanımdasın, ayrıkta ne pazarım var.
Ne yürüyem, ne hod erem, ne uzak sefere varam.
Çünkü dostu burda buldum, ayrık neye seferim var.
Irak yola bazirgânlar, assı etmeğe giderler.
Çün gevher elimdedürür, de ayrık ne seferim var.
