317. Münkirler evliyaya Hak yoluna âsidir

Münkirler evliyaya Hak yoluna âsidir,

O yola âsi olan gönüllerin pasıdır.

Tattık bu aşk cefasın tâ erince ma'şûka

Zira ki o dost benim derdimin devâsıdır.

Henüz bu yer olmadan, gökler yaratılmadan,

Evliyalar vatanı padişah kalesidir.

Mevlâna Hüdâvendgâr bize nazar kılalı,

Anın görklü nazarı gönlümüz aynasıdır.

Giyikli'nin o Hasan söz ayıtmış kendiden,

Çün keleci Hakk'ındır, kendinin söz nesidir?

Miskin ol bire miskin, gide senden kibr ü kin,

Rüzgâr gelir geçer pes kime ne kalasıdır.

Okuyuban yazmadan, yanılıban azmadan,

Yunus bu aşk sözünü kim bildi bilesidir.