330. Ne der isem sözüm yürür, elimde ferman tutarım

Ne der isem sözüm yürür, elimde ferman tutarım,

Ne edersem hükmüm revan, çün hükm-i sultan tutarım.

İns ile bu cinn ü peri, devler benim hükmümdedir,

Tahtım benim yel götürür, mühr-i Süleyman tutarım.

İblis-ü Âdem kim olur, ya aza ya da azdıra,

Cümle benim eyi yavuz, kamusun benden tutarım.

Dünya benim rızkım durur, kavmi benim kavmim durur,

Her dem benim yargım yürür, yargımı handa tutarım.

Senin gibi can var iken âb-ı hayat isteyeni,

Karanuluğa gireni ben anı hayvan tutarım.

Onsuz olursam ölürem, onunla diri oluram,

Siz sanmanız ki dirliği hemişe candan tutarım.

Dinim imanım oldurur, onsuz olursam dünyada,

Ne puta, haça taparım, ne din ne iman tutarım.

Yunus aydır: Hiç şek değil, ben oyumdur, o benimdir,

Ben ne desem o dost tutar, dost dediğin ben tutarım.