370. Sensin kerim, sensin rahim

Sensin kerim, sensin rahim, Allah sana yalvaralım.

Senden ayrı yok mededim, Allah sana yalvaralım.

Tenimden canım üzülür, iki gözlerim süzülür,

Dilim tetiği bozulur, Allah sana yalvaralım.

Vurdular suyum ılınır, kavım abdeste gelinir,

Yakın hısımım çığırır, Allah sana yalvaralım.

Salacamı götürdüler, musallaya yatırdılar,

Görklü tekbir getirdiler, Allah sana yalvaralım.

Varıp mülketime düşüp, indirdiler beni şeşip,

Toprağım örterler eşip, Allah sana yalvaralım.

Topraklara düşürdüler, el toprağa üşürdüler,

Taşlar ile bastırdılar, Allah sana yalvaralım.

Kaldım bir karanlık yerde, ayrığı varmaz o yerde,

Sataştım bir acep derde, Allah sana yalvaralım.

Doldu şehir, doldu hoca, gündüzümüz oldu gece,

Bilmeziz halimiz nice, Allah sana yalvaralım.

Münker, Nekir ve Azrail, her birisi söyler bir dil.

Amelimde yok mededim, Allah sana yalvaralım.

Yedi tamu, sekiz uçmak, yolu birikmiş beride.

Her birisi yavuz çarşı, Allah sana yalvaralım.

Yunus Emre'm sen bu sözü, Cansız diledin bu razı.

Hazretine tuttuk yüzü, Allah sana yalvaralım.