390. Uş yine aşkın beni mest-ü harab eyledi
Uş yine aşkın beni mest-ü harab eyledi,
Yaktı gönül evimi, bağrı kebab eyledi.
Dal gibi büktü belim, inilerim dün-ü gün,
Çekti kemende beni, ceng-ü rebâb eyledi.
Ayıplaman yarenler benim zâr eylediğim,
N'eyleyeyim, n'ideyim, hükmü Çalap eyledi.
Göz ile görür iken derdim bilinmez idi,
Bu ayrılık od'ları beni türab eyledi.