404. Yavlak acib geldi bana
Yavlak acib geldi bana, Dünya içinde işbu hâl.
Gece konuk olan kişi, gene sabah göçer filhâl.
Eğer gerçek konuk isen, aç gözün uyanık isen.
Sen bu söze tanık isen, geri kalır mülk ile mal.
Malını birileri yer, sen orda hesabını ver.
Senindir o bir adım yer, gör nice vurulur kal.
Kendin görürken ye, yedir, yoktur diye etme özür.
Bu dünyâda hâsıl nedir, Hay ile pazarı ver, al.
Ben diyeyim sözün hakkın, işit unutma key sakın.
Uş kıyâmet geldi yakın, gönlünden geçmesin hayal.
Orda İsrafil sur vura, ölenler yerinden dura.
Geçe devran-ı rüzigâr, böyle yazmış Celle-Celâl.
Sultan ve kullar bir ola, orda katı haller ola.
Dahi ayrıksı sır ola, korkulu iş orda muhâl.
Burda korkmaz isen Yunus, orda korkuturlar seni.
