297. Kem durur yoksulluktan nicelerin varlığı
Kem durur yoksulluktan nicelerin varlığı,
Bunca varlık var iken gitmez gönül darlığı.
Batmış dünya malına, bakmaz ölüm haline,
Ermiş Karûn malına, zehî iş düşvarlığı.
Bu dünya kime kaldı, kimi berduhâr kıldı?
Süleyman'a olmadı onun berhurdârlığı.
Süleyman zembil ördü, kendi emeğin yerdi,
Onun ile buldular onlar berhudârlığı.